Urine incontinentie bij mannen

Als mannen de plas niet meer goed kunnen ophouden, zullen velen van hen dat als een affreus probleem gaan ervaren. 'Maar waarom toch?', zou men zich dan kunnen gaan afvragen. 'Nou ja, op gevorderde leeftijd zullen de meeste mannen wat dat betreft weleens een weinig subtiel verhaal van een andere man hebben gehoord. Namelijk van een man die in verband met die kwaal een erg naar onderzoek bij een uroloog had moeten ondergaan. Met name dat deel van het onderzoek waarbij de uroloog een instrument door de penis heen naar binnen brengt, zal die mannen dan logischerwijs als bijzonder akelig zijn overgekomen. Bij dat onderzoek wordt door de uroloog een visuele inspectie uitgevoerd naar de blaas en de plasbuis. Bovendien wordt de prostaat dan door de uroloog aan een inspectie onderworpen.

Goed, het is nogal logisch dat mannen een dergelijk onderzoek niet erg zien zitten. Echter de ervaring van heel veel mensen, die medische onderzoeken via de natuurlijke lichaamsopeningen hebben moeten ondergaan, is dat veel van dergelijke onderzoeken achteraf erg bleken mee te vallen. Het advies aan mannelijke lotgenoten is dan ook om zich op dat moment maar zo goed mogelijk te gaan ontspannen. Grote kans dat ook zij die erg tegen een dergelijk onderzoek opzagen, dan achteraf zullen zeggen dat het onderzoek allesbehalve tegenviel.

Bij incontinentie is er sprake van het niet goed kunnen ophouden van de urine. Het ontstaat bij mannen vaak op hogere leeftijd, of als gevolg van een bepaalde operatie. De achterliggende oorzaak van incontinentie bij mannen kan ook een overactieve blaas zijn. Deze vorm van incontinentie wordt, net als enige andere vormen van incontinentie, als een typerende aandrangincontinentie beschouwd. Hierbij voelt men een spontane en dwingende aandrang om te gaan plassen. Een aandrang die men niet zal weten te onderdrukken. De blaasspier knijpt dan onverwacht samen en men plast dan zonder dat men daar van tevoren een lichamelijk signaal voor heeft doen uitgaan. Vaak is dan de tijd te kort om nog naar het toilet te kunnen gaan. Het typerende verschijnsel doet zich daarbij bijvoorbeeld voor, dat men onbedoeld reeds gaat plassen wanneer men de sleutel in het sleutelgat van de voordeur van zijn woning steekt. Deze omstandigheid doet denken aan de Pavlovreactie bij honden, waarbij die honden reeds gaan kwijlen wanneer zij een belletje horen klingelen. Een belletje dat men opzettelijk steeds een tijdlang voorafgaande aan de hondenmaaltijd liet klingelen.

Bij aandrangincontinentie verliest men over het algemeen reeds urine zodra men maar enigszins voelt dat men moet gaan plassen. Men moet bij deze vorm van incontinentie niet alleen heel vaak plassen, maar soms ook in één keer heel veel. De hoeveelheid urine die men per keer kwijtraakt, is dan dus substantieel veel groter zijn dan anders het geval is. Dat komt omdat de blaas zich dan vaak in één keer van alle erin aanwezige urine ontdoet. Men moet dus bovendien heel vaak plassen. Het verschijnsel kan zich zowel overdag als ’s nachts voordoen, als men ligt te slapen. Net als kou, kan ook een simpel contact met water, de dringende behoefte al opwekken om te gaan plassen.

Door bepaalde leefstijlaanpassingen, zoals minder koffie en minder alcohol drinken en door te stoppen met roken zal men al gauw minder last van incontinentie ondervinden. Men zou ook kunnen besluiten om bijvoorbeeld voorafgaand aan een reis helemaal niets te gaan drinken. Dat is dan tijdelijk wel even een oplossing, maar op zeker moment zal men toch voor voldoende hydratatie moeten gaan zorgen. Dit is essentieel voor het handhaven van de gezondheid en het welbevinden van mensen. En de dorst kan dan daarna tijdelijk weleens erg groot worden, zodat men op dat moment juist heel veel vocht tot zich zal moeten gaan nemen. En men vervolgens ook weer veelvuldig moet gaan plassen.

N.B. Voor informatie over nachtelijke urineringsdrang kunt u op deze link gaan klikken. Voor een artikel over de kwaal waarbij men al te vaak moet gaan plassen, kan men op de volgende link gaan klikken.